Espaço público, Cultura, Política, Comunidade, Território, Pessoas

Especies exóticas invasoras: un problema real

Neste país hai 154 especies exóticas de plantas con comportamento invasor e 89 con potencial invasor. Son introducidas fundamentalmente polo seu valor ornamental en xardinería (44%) ou involuntariamente (42%), incluídas as chamadas malas herbas.
O Congreso dos Deputados aprobou o pasado día 28 de xuño a modificación da Lei de Patrimonio Natural e Biodiversidade cos votos a favor do PP, Ciudadanos, EAJ-PNV e PdeCAT . Esta modificación ten como obxectivo permitir a explotación dalgunhas especies exóticas invasoras que ate de agora estaba prohibido ben sexa para caza, pesca ou outros fins comerciais.

Na páxina web de Fragas do Mandeo [1] indícase que o efecto das especies exóticas invasoras nos ecosistemas está considerado como a segunda causa máis importante na perda de biodiversidade. E tamén se pode ler que producen cambios e alteracións nos ciclos bioxeoquímicos, a homoxeneización dos ecosistemas e das comunidades, e incluso a extinción de especies nativas. Ademais, segundo Arcea [2] , invaden vías de comunicación, cursos de auga, introducen pragas e enfermidades e tamén poden ocasionar importantes custes económicos e de saúde, por exemplo alerxias.

Os datos que imos dar a continuación están tomados do informe “Especies exóticas invasoras en Galicia: diagnostico da situación actual e propostas de liñas de actuación” elaborado por Arcea [2] para a Xunta de Galiza . Neste país, hai 154 especies exóticas de plantas con comportamento invasor e 89 con potencial invasor. Son introducidas fundamentalmente polo seu valor ornamental en xardinería (44%) ou involuntariamente (42%), incluídas as chamadas malas herbas. En canto aos vertebrados están citadas como invasoras 10 especies de peixes continentais, 75 especies de aves e 1 mamífero. ¿ Son preocupantes estes datos? Ao meu entender o suficiente como para empezar a tomar en serio o problema.

Compre lembrar que unha vez roto o equilibrio do ecosistema, despois tarda moito tempo en volver a restablecerse. Tempo do que ao mellor se dispoñía en séculos pasados, pero que hoxe en día é moi difícil que se lle dea.
Aínda que me someto a unha mellor análise do tema que poden facer as persoas ou organizacións interesadas na defensa do medio natural e/ou na ecoloxía, vou dar a miña opinión sobre algunhas das causas deste problema. Unhas delas é o predominio do interese económico sobre calquera outro. Mellor ca min exprésao a deputada Teresa de Lara (PP), que para defender a modificación da Lei argumentou, segundo o diario Publico, que o desenvolvemento sustentábel ten que sustentarse sobre criterios ambientais, pero tamén económicos e sociais. Outra causa pode ser a libre circulación de sementes de plantas. Unha terceira podería ser o turismo de masas internacional. Este turismo que xa está comenzando a ser posto en cuestión como modelo, por distintos motivos, entre eles o impacto ambiental, tamén contribúe a sacar fora da súa área natural a especies que noutro lugar se converten en invasoras, e senón que llo pregunten a Colombia, onde o toxo representa un grave problema. Segundo a web de Savia [3] o toxo foi clasificado pola UICN [4] como unha das cen peores especies invasoras do mundo.

Tamén existe responsabilidade individual. Dúas actitudes opostas poden ter a mesma consecuencia. O interese que temos por ser singulares ou a tendencia a imitar o que fan outras persoas, mesmo nas casas e xardíns, converte á xardinería na responsábel de case a metade dos casos de introdución de plantas exóticas.

Hai persoas que argumentan que o problema non é tan grave xa que sempre se introduciron especies doutras latitudes. E poñen exemplos positivos como o das patacas ou tomates. Tamén se podían poñer exemplos negativos como o eucalipto, pero non se trata de entrar nesta dinámica. O que si compre é lembrar que unha vez roto o equilibrio do ecosistema, despois tarda moito tempo en volver a restablecerse. Tempo do que ao mellor se dispoñía en séculos pasados, pero que hoxe en día é moi difícil que se lle dea. Ademais a situación do rural era moi distinta con moitos milleiros de persoas vivindo e traballando a terra, é dicir, exercendo, consciente ou inconscientemente, un control sobre as especies invasoras. A día de hoxe co despoboamento do rural isto non é posíbel.

En resumidas contas, tanto desde o punto de vista individual como colectivo, haberá que empezar a darlle a importancia que ten a esta realidade.

Referencias

[1] Fragas do Mandeo, 2017. “As especies invasoras. Un silencioso perigo”. En http://www.fragasdomandeo.org/habitats/as-especies-invasoras/
[2] Xunta de Galiza. 2006. Especies exóticas invasoras en Galicia: diagnostico da situación actual e propostas de liñas de actuación. Arcea- Xestión de Recursos Naturais SL ( Mouriño Lourido, Salvadores Ramos, Bernardez Villegas,César Aldariz . En http://www.agroba.org/downloads/xestec-11/pdf1-125.pdf
[3] Savia. “Siete preguntas claves sobre el retamo espinoso y su amenaza en Colombia” En https://www.saviabotanica.com/noticias/siete-preguntas-clave-retamo-espinoso-amenaza-colombia/. Consultada en xuño de 2018.
[4] UICN: Unión Internacional de Conservación da Natureza

Imagem: Vespa Velutina, por Pierre Anquet.

Sobre o autor

Xoán Carlos Carreira Pérez

Doutor engenheiro agrónomo, professor de Engenharia Agroflorestal na Universidade de Santiago de Compostela. Autor de vários livros e artigos científicos, tem colaborado em diversos meios de comunicação, como A Nosa Terra, El Progreso, Vieiros e Praza Pública.

Comenta aqui!

Comenta aqui!

Espaço público, Cultura, Política, Comunidade, Território, Pessoas

Elias J. Torres Feijó

Tenta trabalhar coletivamente e acha que o associativismo é a base fundamental do bom funcionamento social e comunitário. A educação nos Tempos Livres é um desses espaços que considera vitais. Profissionalmente, é professor de Literatura, em origem, e, mais, na atualidade, de Cultura.

Xoán Carlos Carreira Pérez

Doutor engenheiro agrónomo, professor de Engenharia Agroflorestal na Universidade de Santiago de Compostela. Autor de vários livros e artigos científicos, tem colaborado em diversos meios de comunicação, como A Nosa Terra, El Progreso, Vieiros e Praza Pública.

Xosé Manuel Sarille

Polemista e tamén escritor. Autor do ensaio "A Causa das Mulleres". A quen lle interese lelo pode solicitalo neste blog e enviaráselle ao enderezo correspondente sen custo ningún do exemplar nin do transporte.

Manuel Jordán Rodríguez

Lembrado e Querido Manuel Ánxel

Viva Cerzeda

Espaço público, Cultura, Política, Comunidade, Território, Pessoas… Viva Cerzeda é a comemoração, para nós, da amizade, do bom humor sempre que possível e de tentar contribuir com algumhas ideias e opiniões para entender(mos) e atuar(mos) do melhor modo o mundo… É ambicioso mas é-che o que há… e para mais não damos…

Contacta-nos aqui

Acompanha